Op de 'wereldmonumentenlijst' van de UNESCO is Nederland niet vergeten. Het verbazingwekkend grote aantal poldermolens te Kinderdijk staat er op, en dat zal niemand verbazen die er ooit was. Je kunt daar toeristen bekijken uit de hele wereld! Er lopen ook wel Nederlanders rond, maar die leiden niet zelden buitenlandse gasten rond. Cultuur-toerisme optima forma in de polder.
Al die belangstelling is terecht. Hier kun je goed zien hoe Nederland zijn polders drooglegde en - niet te vergeten - droog hield. De polder Nederwaard wordt bediend door acht windmolens uit 1738, de tegenovergelegen polder Overwaard door acht soortgelijke molens uit 1740. En dan staat er ook nog een wipmolen: de Blokkerse Wip (herbouwd; oorspronkelijk uit ongeveer 1700). Vlak bij staan nog de Hoge en de Lage molen, die vallen onder Nieuw-Lekkerland. Alsof dat prachtige ensemble en die boeiende namen nog niet genoeg zijn, kun je hier ook de jongere geschiedenis uitleggen. In 1868 kregen de bovenkruiers hulp van stoomgemalen en ook de modernisering daarvan is te zien.
Ook de oude windmolens zijn deels verbouwd. Je ziet zowel schepraderen als modernere vijzels om het water omhoog te brengen.
Wilden de molenbouwers hier alles laten zien? Ze hebben namelijk ook nog een windmolen gebouwd die niets met het water van doen heeft: de korenmolen op de Lekdijk.

Tekst: Jean Penders (01-2007). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Mark Woudstra